Co-infecties Lyme

Co-infecties ziekte van Lyme

Borrelia burgdorferi komt vaak samen voor met andere microben. Dit zijn de co-infecties bij de ziekte van Lyme. Ook de borrelia burgduferi zelf is niet het enige type borrelia. In Europa zijn er nog twee veel voorkomende soorten van borrelia: borrelia afzelii en borrelia garinii.

Die komen zelfs nog vaker voor dan borrelia burgdorferi als oorzaak van de ziekte van Lyme, en worden niet meegenomen in de reguliere Lyme diagnosemethoden die alleen testen op specifieke antistoffen tegen borrelia burgdoferi.
 
Borellia afzelii is meer geneigd om huidproblemen te veroorzaken en borellia garinii wordt vaker geassocieerd met neurologische symptomen. Wereldwijd zijn er tenminste 12 verschillende soorten van borrelia die ziekten veroorzaken die lijken op de ziekte van Lyme.

Omdat mensen zich verplaatsen, zijn er verschillende soorten die zich over de hele wereld verspreiden. Dit zorgt ervoor dat er een andere laag van problemen gevormd wordt bij het stellen van een diagnose. Soms is de ziekte van Lyme helemaal geen borrelia. Borrelia burgdorferi heeft een voorkeur voor maar enkele tekensoorten.

Borrelia komt slechts zelden alleen. Teken en andere bijtende insecten (muggen, vlooien, luizen, rode mijten, bijtvliegen, schurft) zijn drager van niet alleen borrelia maar een breed gamma aan opportunistische microben. Het toevoegen van co-infecties maakt het beeld van de ziekte van Lyme moeilijker en complexer.



Een handvol potentiële co-infecterende microben zijn nog niet zeer bekend, maar er worden er elke dag nieuwe ontdekt. De lijst van bekende microben die beschouwd worden als co-infecties van de ziekte van Lyme zijn onder andere bartonella, mycoplasma, babesia, ehrlichia, en anaplasma.
 
Symptomen voor neveninfecties zijn soms gelijksoortig met borrelia en meestal gelinkt met het stimuleren van cytokine-opeenvolgingen (immuunsysteem stoffen), niet met hoge concentraties van microben. Ze hebben allemaal de verborgen eigenschappen en kunnen cellen infecteren en er zich goed verder ontwikkelen.



Ze zijn meester in het binnendringen van het immuunsysteem en kunnen nog moeilijker te diagnosticeren zijn dan borrelia. En hoewel ze elk licht verschillende strategieën hebben, is hun motief hetzelfde: genoeg middelen en voedingsstoffen verzamelen van een geschikte gastheer om te overleven. 
 

Gemeenschappelijke eigenschappen van co-infecties van de ziekte van Lyme:

• Het zijn parasieten (ze hebben een gastheer nodig om te overleven).
• Ze zijn goed aangepast aan een menselijke gastheer, maar kunnen nog steeds ziekten veroorzaken als het immuunsysteem niet sterk is.
• De initiële infectie veroorzaakt symptomen die lijken op griep met koorts.
• Ze hebben allemaal verborgen eigenschappen (maar verschillende tactieken).
• Infecties van mensen komen vaak voor, maar ze zijn vaak subklinisch (niet ziek genoeg om medische aandacht te zoeken en raken spontaan opgelost).

• Over het algemeen hebben ze een vrij laag potentieel om dodelijk of levensbedreigend te zijn (net als borrelia, dat de rest van uw leven ellendig kan maken, maar waarvan de kans klein is dat het u zal doden).
• Chronische symptomatische ziekten komen enkel voor indien de immuunfunctie aangetast is .
• Geïnfecteerd zijn met verschillende microben tegelijk verhoogt de kans op een chronische disfunctie van het immuunsysteem en chronische ziekte. 

Een infectie hebben met meerdere microben komt eigenlijk vaker wel dan niet voor. Co-infectie met verschillende microben verhoogt de intensiteit van de symptomen en de aantasting van het immuunsysteem.

Elke verschillende microbe kan een verschillende set van cytokines in werking stellen en zo symptomen veroorzaken die zeer verschillend kunnen zijn van de ene tot de andere patiënt. Co-infecties die door teken veroorzaakt worden kunnen voorkomen zonder infectie met borrelia. 
 
Wist je dat? 
ALLE teken zijn drager van potentieel pathogene (ziekte veroorzakende) microben die ziekten kunnen veroorzaken bij mensen. En hoewel borrelia over het algemeen 24 uur nodig heeft om zich te verplaatsen naar de gastheer, zijn er vele andere microben die onmiddellijk overgaan. U kunt dus zeker ziek zijn en blijven na een tekenbeet, maar geen klassieke lymebacterie hebben opgelopen.

Daarbij komt ook dat de onderdrukking van de immuunfunctie door deze microben ervoor kan zorgen dat slapende virussen in het lichaam gereactiveerd worden. Er zijn acht verschillende herpesachtige virussen die mensen kunnen infecteren. Een gemeenschappelijke eigenschap van al deze virussen is dat ze in zenuwweefsel kunnen rusten en later opnieuw bovenkomen wanneer de functie van het immuunsysteem aangetast is. 

De drie meest voorkomende virussen zijn: het epstein-barrvirus (EBV), de oorzaak van ziekte van Pfeiffer/mononucleose/klierkoorts, het cytomegalovirus (CMV), een vaak voorkomende virale infectie die hartfalen kan veroorzaken en het humaan herpesvirus type 6 (HHV-6), een virus dat vaak in actieve vorm aangetroffen kan worden bij patiënten met chronische vermoeidheid.

In deze lijst vinden we ook herpes simplex type 1 (koortsblazen), herpes simplex type 2 (genitale zweren), en het varicella zoster virus (waterpokken en gordelroos).Maar verborgen microben (borrelia en co-infecties) zijn zo moeilijk te diagnosticeren dat soms aangenomen wordt dat ze er zijn. Je kunt niet alleen afgaan op labtesten.



Symptomen zijn vaak een betere leidraad dan labtesten. Het is niet verbazingwekkend dat chronische ziekte van Lyme veel symptomen gemeenschappelijk heeft met andere aandoeningen die lijken op vermoeidheid, waaronder fibromyalgie en auto-immuunziekten.

De ziekte van Lyme wordt vaak geassocieerd met MS, parkinson, reumatoïde artritis, dementie en ALS. De kans is heel groot dat al deze ziekten te maken hebben met verborgen microben. Ik zelf behandel in mijn praktijk altijd vanuit de wetenschap dat dit soort ziekten geen ''ziekten'' zijn maar ALTIJD veroorzaakt worden door micro-organismen zoals lyme en co-infecties, of een candidabelasting, een chronische epstein-barrvirusbelasting enz.

Welke ziekte voorkomt is afhankelijk van de combinatie van microbe, de toestand van het immuunsysteem van de patiënt en genetische factoren van de patiënt. De reguliere medische geneeskunde richt zich alleen op symptoombehandeling en kan vanwege gebrek aan goede diagnosemethoden met geen enkele mogelijkheid de ziekte van Lyme werkelijk begrijpen.

Pas als u de ziekte van Lyme begrijpt, en weet welke co-infecties er meespelen, dan begint u de onderliggende aard te begrijpen van alle chronische ziekteprocessen. 
 
Belangrijke Les
Mensen met een gezond immuunsysteem die geïnfecteerd werden met verborgen microben hebben vaker milde symptomen of blijven asymptomatisch bij de initiële infectie en ontwikkelen nooit of pas veel later een chronische ziekte. Verborgen microben zijn echte opportunisten, geen doders. Wanneer chronische infecties optreden, dan kunnen deze vaak onder controle gehouden worden met natuurlijke behandelingen. De uitzonderingen hierop zijn onder andere ehrlichia/anaplasma, ehrlichiose/anaplasmose, babesia , en rickettsia.

Deze microben die veroorzaakt worden door teken zijn krachtiger dan borrelia en kunnen mogelijk zware acute en levensbedreigende ziekten veroorzaken. Er dient rekening gehouden te worden met infectie door een van deze microben wanneer hoge koorts samen voorkomt met overvloedig zweten en een recente tekenbeet. Er dient in dergelijke gevallen onmiddellijk gestart te worden met een acute antibioticabehandeling. 

Samengevat:

• De ziekte van Lyme en daarop gelijkende ziekten komen over ter wereld voor waar er teken zijn. 
• Er zijn meerdere typen van de borreliabacterie die de ziekte van Lyme kunnen veroorzaken. 
• Borrelia komt zelden alleen voor. In de meeste gevallen zijn er bij de ziekte van Lyme daarmee gepaard gaande neveninfecties met een gelijksoortig type van microben. Deze andere microben vormen evenveel een deel van de ziekte van Lyme als borrelia. 
• Lyme-achtige aandoeningen kunnen voorkomen met of zonder de aanwezigheid van borrelia (en kunnen zelfs redelijk vaak voorkomen). 

• Hoge koorts en zwelling van de lymfeknopen bij de initiële infectie komen vaker voor bij babesia, ehrlichia, anaplasma, en rickettsia dan bij borrelia.
• De lijst van microben die potentieel door teken gedragen kunnen worden is lang en ze hebben allemaal verborgen eigenschappen. Over het algemeen hebben ze een laag potentieel om ernstige ziekten te veroorzaken, maar ze kunnen een chronische lichte ziekte veroorzaken wanneer het immuunstelsel verzwakt is. 

• Verborgen microben kunnen niet alleen een rol spelen bij de ziekte van Lyme, maar ook bij andere chronische ziekten waaronder multiple sclerose, parkinson, reumatoïde artritis, dementie, ALS, fibromyalgie, chronische vermoeidheid, en auto-immuunziekte.
• Reguliere testen kijken zelden naar co-infecties.